Wiele osób w wieku średnim lub starszych zmaga się z problemem pogarszającego się wzroku, który wymusza na nich korzystanie z dwóch różnych rodzajów okularów: jednych do patrzenia, a drugich do czytania. Używanie dwóch par okularów jest na tyle niewygodne, że wiele osób decyduje się na rozwiązanie pośrednie, a więc okulary dla prezbiopów, wyposażone w szkła dwuogniskowe albo szkła progresywne. W obu wypadkach mamy do czynienia ze szkłami, które łączą w sobie cechy szkieł do dali i do bliży, jednak istnieje istotna różnica, które sprawia, że zupełnie inaczej się z nich korzysta. Szkła dwuogniskowe posiadają dwa obszary patrzenia, dolny do bliży i górny do dali. Szkła progresywne także posiadają dwa obszary patrzenia, jednak w przypadku pierwszych szkieł obszary są od siebie wyraźnie oddzielone, podczas gdy w szkłach progresywnych przenikają się one w siebie nawzajem nadzwyczaj płynnie. Sprawia to, że szkła progresywne pozwalają na ostre widzenie w każdym zakresie odległości, ale ceną za to jest niemożność ostrego widzenia w całym polu widzenia.
